Ouder worden vraagt om een aangepaste woning. Is dit niet het geval, dan heeft dit gevolgen voor je gezondheid, zelfstandigheid en comfort. De voorbeelden zijn legio: een onhandig bad, veel trappen, een moeilijk bereikbare slaapkamer, gebrekkige verwarming … Het zorgt ervoor dat mensen sneller dan nodig moeten verhuizen naar een woonzorgcentrum, serviceflat of tehuis.
De Vlaming verhuist niet graag, en zeker niet als hij ouder is. Woonstudies geven aan dat meer dan drie vierden van de 65-plussers zelfstandig thuis wil blijven wonen. Logisch, want verhuizen is nooit aangenaam. Naast praktische problemen zorgt het vooral voor stress, en vaak zijn de vooruitzichten van een verhuis naar een zorgcentrum niet meteen aantrekkelijk. Je moet waardevolle zaken achterlaten, verliest ruimte en privacy, het contact met de eigen woonomgeving verdwijnt en het is er vaak onpersoonlijk – allemaal negatieve emoties die men liever wil vermijden. Bovendien is een aangename zorgflat erg duur en zijn de financiële middelen eerder beperkt. Toch wil iedereen graag zijn of haar levensstandaard behouden en waarom zelfs niet verbeteren? De oplossing zit in de waarde van de eigen woning, want men vergeet vaak dat die een passief en onbenut kapitaal vormt.
Georges (76) en Marie (74) aan het woord:
‘Enkele jaren na ons pensioen kwamen er enkele problemen aan het licht, een ding wisten we zeker: we wilden levenslang samen thuis kunnen blijven wonen. We wisten geen raad en toch vonden we de oplossing! Dit zonder in te boeten aan onze standaarden. Integendeel, nu kunnen we terug meer genieten … Wij verkochten op lijfrente!’
Verkopen op lijfrente is een overeenkomst waarbij men zijn eigendom verkoopt terwijl men het recht behoudt om er levenslang en gratis te blijven wonen. Daarvoor ontvangt men een voorschotkapitaal en een periodieke en onbelaste rente, de lijfrente. Zo heeft men extra financiële slagkracht om zijn thuis van het nodige comfort te voorzien en vooral te genieten van het leven in de eigen vertrouwde omgeving.